Alles begon op een mistige ochtend aan de rand van een vergeten meer, omgeven door eeuwenoude eikenbomen die hun schaduw wierpen over het mysterieuze water. Hier, verscholen in een dichte mist, lag een magische boot die de kracht had om door de tijd te varen. Niet zomaar een sprookje, maar een realiteit die slechts weinigen kenden. De boot had een glinsterende romp die het licht van een onbekende bron weerkaatste en een mast die leek te rijken naar de hemelen, als een brug tussen werelden.
Jonas, de kapitein van deze wonderlijke boot, voelde de magie pulseren onder zijn voeten zodra hij aan boord stapte. Zijn bemanning bestond uit een bont gezelschap vol heldhaftige avonturiers en wetenschappers. Iedereen had zijn eigen reden om deze reis te ondernemen. Maar één ding bond hen allemaal samen: de noodzaak om een fout uit het verleden te herstellen.
Het was een zwoele zomeravond in 1942, midden in de Tweede Wereldoorlog, toen een klein dorp aan de kust van Normandië werd weggevaagd door een tragisch misverstand. Een actie van verzet was verkeerd geïnterpreteerd als een vijandelijke aanval, waardoor ontelbare levens verloren gingen. Dit gruwelijke moment in de geschiedenis was een open wond die nooit was geheeld. Jonas en zijn bemanning hadden de taak op zich genomen om deze scheve schaats recht te zetten.
Zodra de boot door de mist opsteeg, voelde Jonas een golf van nostalgie en droefheid. De wereld vervaagde en werd opnieuw getekend met de kleuren en geluiden van het verleden. Ze bevonden zich nu in de ruige maanden voor de invasie op D-Day. Jonas keek rond naar zijn bemanning, hun gezichten gespannen en ogen geconcentreerd. Hij wist dat er geen ruimte was voor fouten.
Er was geen gemakkelijke manier om een verleden fout te herstellen, maar met de magie van deze boot hadden ze een kans. De eerste taak was om de dorpsoudste, een wijze maar verbitterde man genaamd Jacques, te overtuigen dat de op handen zijnde actie van zijn mededorpsbewoners zou leiden tot een ramp.
“Jacques,” begon Jonas terwijl hij het huis van de oude man binnenstapte, “we zijn hier niet om kwaad te doen, maar om levens te redden.” Jacques, met zijn diep verweerde gelaat, keek op met een blik die zowel wantrouwig als nieuwsgierig was. Jonas legde de situatie uit, ieder woord zorgvuldig gekozen, hopend dat het de kern van Jacques’ scepticisme zou doorbreken.
Ondertussen werkte de rest van de bemanning samen om de infrastructuur van het dorp te versterken en te zorgen voor veilige schuilplaatsen. Ze moesten ervoor zorgen dat wanneer de tijd zou komen, het dorp voorbereid was en de actie van verzet zonder kleerscheuren zou verlopen.
Met magie en moed slaagden ze erin om de keten van gebeurtenissen te veranderen. Het kleine, afgelegen dorp aan de Normandische kust overleefde de storm die zijn kant opkwam. Toen de boot terugkeerde door de mist, voelde Jonas een gewicht van zijn schouders vallen. Atlantis, de ster van oost en west, was weer even verlichtend als altijd.
Veranderingen in de tijdlijn waren subtiel maar betekenisvol. Het dorp floreerde, generaties later verhalen vertellend over het vreemde gezelschap dat hen op een nacht had gered van een onzichtbaar kwaad.
En de boot, onverminderlijk in zijn glans en magie, lag weer vredig aan het meer, wachtend op een nieuwe roeping. De bemanning wist dat hun plicht nog niet voorbij was, maar voor nu, hadden ze een klein stukje van de geschiedenis kunnen herstellen. Met het geruststellende idee dat ze meer konden bereiken, gingen ze naar hun volgende bestemming door de tijd, vastberaden en verenigd in hun nobele missie.
Dit was slechts het begin van de magische en tijdloze avonturen van Jonas en zijn bemanning.